Protected: Jouw fiets? Een Feuilleton.

This content is password protected. To view it please enter your password below:

Password:

Architecten en ingenieurs bouwen een zaak

Twijfels over wat er precies gebeurde op de elfde september 2001 kun je beter niet uiten. Ras word je in de hoek van alu-hoedjes geplaatst. Zweefkezen met te veel fantasie. Sowieso niet serieus te nemen.

En toegegeven, in de kringen van wat ‘Truthers’ zijn gaan heten, kom je menig mafkees tegen. Van de Joden tot aliens, van een atoombom tot hologrammen, je kunt het zo gek niet verzinnen of het wordt beweerd.

Toch vindt u de populairste complottheorie niet onder ‘Truthers’ maar dagelijks in de mainstream media.

Het idee dat de inslag van gekaapte vliegtuigen en de daarop volgende branden stalen torens zouden hebben doen neerstorten is namelijk niets dan dat, een complottheorie. En ook deze is niet bepaald geloofwaardig. Zoals Architects and Engineers for 911 Truth (AE911Truth) in de documentaire ‘Explosive Evidence – Experts speak out’ , die donderdagavond in een zaal in Tuschinski als pre-release in première ging, op indrukwekkende en overtuigende wijze aantoont.

AE911Truth is geen club van stonede fantasten met te veel vrije tijd en te weinig leven maar een beweging van bezorgde professionals. Vijftienhonderd vakmensen schaarden zich tot heden achter AE911Truth. Deskundigen die vanuit hun verschillende disciplines tot dezelfde conclusie kwamen: het officiële verhaal over hoe en waarom de drie torens die elfde september neerkwamen, dat klopt niet.

Men stelt dit niet op grond van vage aannames of vergezochte theorietjes maar op grond van zuiver wetenschappelijke argumenten, testen en bewijzen. Wat AE911Truth doet is niets anders dan de verklaringen voor het instorten van de drie torens zoals gepresenteerd door het onderzoeksinstituut NITS toetsen aan de bekende feiten, het beschikbare bewijs en wetenschappelijke standaarden.

Een toets die het onderzoek van het NIST niet weet te doorstaan.

Het NIST weet vele feiten niet te verklaren of doet daar simpelweg geen poging toe. Het NIST negeert bewijsmateriaal, waaronder ooggetuigen, testresultaten en wat het puin van de torens vertelt. (Puin waarvan veel overigens van de plaats delict werd verwijderd nog voor er naar gekeken was, wat op zichzelf al een misdrijf is) Tot slot lapt het prestigeuze NIST wettelijke richtlijnen, standaard protocollen en ethische codes aan zijn laars.

Het onderzoek van het NIST is dan ook onmogelijk als wetenschappelijk te betitelen.

Zo stelt het NIST bijvoorbeeld dat er geen sprake is van het gebruik van explosieven. Doorvragen leverde echter op dat men, hoewel de standaard protocollen anders voorschrijven, nooit onderzoek heeft gedaan naar de aanwezigheid van explosieven, zelfs niet om deze uit te sluiten. Het NIST kan dus onmogelijk weten of er explosieven zijn gebruikt.

Ook ontkent het NIST de aanwezigheid van gesmolten staal in het puin van Ground Zero. Dit ondanks de vele ooggetuigenverslagen en beeldmateriaal. Zo toonde foto’s van de NASA ‘hotspots’ op Ground Zero waar de temperatuur 5 dagen na 9/11 nog ver boven de 1300 graden* kwam.

Het zijn twee voorbeeld van de merk werkwijze van het NIST. ‘Explosive Evidence’ toont er talloze. Ook de ‘fussy science’ van het NIST moet er aan geloven. Stap voor stap wordt aangetoond waarom het niet kan kloppen, wat het NIST beweert. Men laat zien waarom het onderzoek van het NIST vooringenomen, onvolledig en onwetenschappelijk was. Frauduleus zelfs.

Wijzen naar daders doet AE911Truth niet. Wel laat men aan de hand van overtuigende argumentatie zien dat waar de door het NIST gegeven verklaringen niet steekhoudend zijn, een andere verklaring naadloos past. Het gebruik van explosieven is de meest logische verklaring die past bij de verschillende kenmerken van de ineenstortingen.

Onderzoek door onafhankelijke wetenschappers als Steven E. Jones heeft daarvan dan ook sporen aangetroffen.

Maar AE911Truth vraagt u niet om hen te geloven, al zult u moeilijk twijfels hebben na het zien van ‘Explosive Evidence – Experts speak out’.

Wat AE911Truth vraagt is een nieuw, ditmaal onafhankelijk, onderzoek. Een onderzoek dat voldoet aan wettelijke en wetenschappelijke standaarden. Een onderzoek dat transparant gebeurt en geen enkele mogelijke oorzaak vooraf uitsluit.

Wat Architects and Engineers for 911 Truth vragen is een onderzoek dat het bewijs volgt naar een oorzaak. Niet een dat een oorzaak wil bewijzen.

[ Een korte documentaire over WTC7, de derde toren die die elfde neerkwam, vindt u hier. Een 3-uur durend overzicht van het werk van AE911Truth vindt u hier ]

 

* correctie: de genoemde 1300 graden is gemeten op de schaal van Fahrenheit. Wat neerkomt op iets meer dan 700 graden Celsius.

Dit artikel verscheen eerder op DeJaap.nl

Een hoge prijs voor nu

Het kabinet Rutte 1 heeft de hypotheekrente-aftrek heilig verklaard. Halsstarrig houdt men vast aan deze subsidie op privébezit. Om de rust op de huizenmarkt te behouden, is het argument. Dat de huidige relatieve rust vooral is te danken aan het feit dat die markt volledig is vastgelopen, vertelt men er niet bij. Wat niet beweegt lijkt rustig.

De voornaamste reden van het kabinet niet te willen morrelen aan de aftrekbaarheid van de hypotheekrente zit hem in de angst voor dalende huizenprijzen. Met een hypotheekschuld als in Nederland, veruit de grootste in de wereld, zou dat veel huizenbezitters, lees veelal rechtse kiezers, in de problemen brengen. Maar nog belangrijker, het zou volstrekt funest zijn voor het bankwezen dat in dat geval wederom miljarden zou moeten afschrijven.

Toch voert het kabinet met haar harde opstelling een achterhoede gevecht. De praktijk laat zien dat huizenprijzen dankzij de crisis sowieso al zakken. En wie de vergrijzing serieus neemt, een van de belangrijkste argumenten van het kabinet om elders wel fors te bezuinigen, moet wel tot de conclusie komen dat een verdere daling van de huizenprijzen onontkoombaar is. Het is immers de vraag die de prijs bepaalt. En het aanbod zal de vraag ruimschoots gaan overtreffen.

Nu de generatie van de babyboomers de pensioenleeftijd heeft bereikt, lijkt het logisch dat deze mensen zich niet meer als kopers zullen roeren op de huizenmarkt. De vraag van deze groep relatief welgestelden valt dus weg. Daarentegen zullen hun relatief dure huizen, dankzij vertrek naar bejaarden of verzorgingstehuis of overlijden, op niet al te lange termijn wel vrijkomen. Het ligt dus in de verwachting dat het aanbod van huizen in de nabije toekomst aanzienlijk zal groeien.

Aan de vraagzijde ziet het plaatje er heel anders uit. De groep kopers zal alleen al om demografische reden bij die van verkopers achterblijven. Dat is immers de hele clue van de vergrijzing, minder mensen op een zelfde markt.

Maar er speelt meer. Dankzij de crisis en de daar aangekoppelde bezuinigingen en ombuigingen kan men er vanuit gaan dat de middenklasse van de toekomst ook in welvaart achteruit zal gaan. De bestedingskracht van deze groep zal minder zijn dan die van de huidige. Hun bereidheid zich diep in de schulden te steken daarmee waarschijnlijk ook.

Maar het is niet alleen hun verminderde bereidheid financiële risico’s te nemen die een rem zal zetten op de hoogte van de verstrekte hypotheken en daarmee op de huizenprijzen. Ook banken hebben hun lesje geleerd. Aan nieuw te verlenen hypotheken worden veel strengere eisen gesteld dan in het verleden. Niet langer leent men kapitalen uit op grond van modale salarissen. Toezichthouders accepteren dat ook niet meer. In lijn met een ander adagium van het huidige kabinet legt men de rekening steeds minder bij de toekomst neer en wordt daadwerkelijke aflossing geëist.

Kortom, wie de analyse van het huidige kabinet serieus neemt en de consequenties van het door hen te voeren beleid in zijn gedachten meeneemt, ontkomt niet aan de conclusie dat de huizenprijzen in de nabije toekomst onherroepelijk onder druk komen te staan.

Desperate pogingen om via miljarden aan subsidie per jaar de onontkoombare waardedaling voor zich uit te schuiven, zijn gedoemd te mislukken en in strijd met de ideeën waar dit kabinet de rest van zijn beleid op stoelt. Wie daadwerkelijk oog heeft voor toekomstige generaties en de houdbaarheid van het financiële stelsel, blijft geen water naar een nog kortstondig kabbelende zee dragen maar werpt nu dijken op tegen de storm van straks.

Leers over Rosenthal – keiharde onzin

Minister Gerd Leers was te gast bij Pauw en Witteman. Daar verdedigde hij de door hem voorgestelde verharding van het asielbeleid. Maar ook de uitspraken van minister Rosenthal kwamen aan bod. Wat Gerd Leers daarvan vond? Zijn uitleg van de woorden van Rosenthal maakte nog maar weer eens duidelijk in welke bochten de minister van asielzaken zich moet wringen om het gevoerde beleid als nog enigszins humaan af te schilderen. Als u het mij vraagt verzon Leers er eigenlijk maar wat op los. Maar oordeelt u zelf.

Om te beginnen nog maar eens wat Rosenthal precies zei. U kunt dit zelf terugkijken op de sites van de NOS en Pauw en Witteman maar ik zal de belangrijkste zinsneden citeren. Rosenthal begon het interview met de situatie ‘zeer zorgwekkend’ en ‘zeer turbulent’ te noemen om zich daarna in eerste instantie druk te maken over hoe de Nederlanders daar weg te krijgen. Dit hoewel er geen enkele aanwijzing was dat buitenlanders op dat moment doelwit van de agressie van Gaddafi’s ordetroepen waren.

Op de vraag wat minister Rosenthal van plan was te doen met Libiërs die het land ontvluchten, antwoordde deze: “Als er Libiërs het land zouden ontvluchten en wat dat betreft dan ook hun toevlucht tot Nederland zouden zoeken, dan moeten wij kijken op welke basis dat plaatst heeft. Ik ga daar nu op dit ogenblik gen opmerkingen over maken.”

Op de vervolgvraag van de verslaggever of hij bang was voor grote vluchtelingenstromen zei Rosenthal het volgende: “Er is in de Raad van ministers van Buitenlandse Zaken zowel gisterenavond als vandaag uitvoerig gesproken over dat risico. En dan gaat het met name natuurlijk over het feit dat Italië en Griekenland de eerste landen zijn waar grote aantallen vluchtelingen nog wel eens naartoe zouden kunnen proberen te komen. Ook daar geldt, we zullen vanuit de Europese Unie alles op alles moeten zetten om [ ] dat te voorkomen.”

Nu Gerd Leers. Wat was de uitleg van de minister van Asielzaken van deze op het oog nogal hardvochtige woorden van de minister van Buitenlandse Zaken? Deze reageerde als volgt toen Jeroen Pauw hem daarmee confronteerde: “Ja, ik denk dat hij daar, zeker op de lange termijn helemaal gelijk in heeft. Er is op dit moment een levensbedreigende situatie maar je weet niet hoe het zich ontwikkeld de komende tijd. Wat we kunnen doen, zullen we doen. Dat moet overigens in Europese context, zelfs de Veiligheidsraad die vanavond bijeen is die daar besluiten over neemt. [?!?] We kunnen dat ook niet alleen oplossen, dat moeten we samen doen.”

Hij werd hier onderbroken door Witteman die vroeg of dat betekende dat ieder land een contingent zou opnemen. “Nee”, zei Leers: “stel dat vluchtelingen zich aandienen.. ” Op dat moment kwam Pauw er tussen die verwees naar de zinsnede ‘alles aan doe omdat te voorkomen’. “Laat mij nou uitpraten”, reageerde Leers: “ik weet zeker wat hij gezegd heeft, [dat het] op de lange termijn geen perspectief is om mensen hier naar toe te laten komen maar dat we juist moeten investeren in de ontwikkelingskracht van de regio zelf. Daar zal de Europese Unie met name op moeten inzetten. Mensen kansen bieden, perspectief bieden.”

Wederom viel Pauw hem in de rede en stelde dat er nu mensen op de vlucht waren. Leers antwoordde: “Als mensen zich nu aandienen zul je moeten toetsen, iedere keer kijkend naar de individuele situatie of dat gerechtvaardigd is. [ ] Pas dan kun je een beslissing nemen. Ik wijs er op en dat heeft ook minister Rosenthal bedoeld, dat op langer termijn het natuurlijk helemaal onzin is om alle vluchtelingen hier naar toe te halen..”

Onzin, dat was ook een term die bij mij boven kwam drijven toen ik Gerd Leers’ verdediging van de woorden van Uri Rosenthal aanhoorde. Je gaat je toch afvragen in welke wereld Leers leeft dat hij in de keiharde boodschap van Rosenthal perspectief voor de toekomst ontwaarde. Persoonlijk hoorde ik in de bizarre betogen van beide ministers vooral reden ze zo snel mogelijk van hun taken te ontheffen. Woensdag 2 maart biedt daartoe een mooie gelegenheid.

Foutje, bedankt..

Op Twitter zag ik een verzoek langskomen voor een link naar het nu al beruchte interview met minister Rosenthal over de situatie in Libië. Met name zijn opmerkingen over het voorkomen van een vluchtelingenstroom richting Europa, wekte verontwaardiging. Omdat ik de bewuste link toevallig bij mijn favorieten had staan, kopieerde ik deze en stuurde hem door. Wie schets mijn verbazing toen een paar seconden later een tweet verscheen met de mededeling dat de link niet werkte.

Daar ik vermoedde dat ik een foutje had gemaakt bladerde ik terug door mijn bladwijzers en klikte de betreffende link aan. Deze werkte wel maar in beeld verscheen de mededeling: ‘Deze pagina bestaat niet…’ ( http://nos.nl/video/220619-minister-rosenthal-over-libie.html )

Ervan uitgaande dat het interview verplaatst was, wendde ik me tot de zoekfunctie op de site. In het lijstje met resultaten stond de video gewoon vermeld. ( screenshot )

Maar het bleek dezelfde link te betreffen. Geen interview dus. Wat het allemaal nog wat merkwaardiger maakte was dat er wel kortere versie van het interview beschikbaar was. Dat betrof echter slechts wat opmerkingen over de evacuatievlucht, toen nog op stapel staande.

Nieuwsgierig van aard besloot ik de NOS maar eens te bellen.

Het probleem bleek onbekend bij de internetredactie van de NOS-internet. De redacteur die me te woord stond klonk verbaasd. Toen hem bleek dat de pagina inderdaad niet meer bestond, verwees hij me nog even naar het geknipte fragment dat wel online stond maar na mijn opmerking dat de controversiële uitspraken daar nou net niet in voorkwamen, vroeg hij een moment geduld. Hij ging overleggen.

Toen hij weer aan de lijn kwam kon hij me nog niet verder helpen maar als ik mijn email-adres even wilde geven, zocht hij het uit en liet hij het me zo spoedig mogelijk weten. Dat leek mij een prima oplossing.

En, heel attent, een klein half uur later volgde een mailtje. Dat ik nog even geduld moest hebben, de betreffende redacteur was onbereikbaar. Het mailtje was afkomstig van Cyril Snijders, eindredacteur http://www.nos.nl. Enkele minuten later gevolgd door een mailtje waarin hij mij alvast verwees naar het audiofragment van het interview dat wel online stond ( http://nos.nl/audio/220582-rosenthal-zo-snel-mogelijk-nederlanders-uit-libie-wegkrijgen.html )

Mijn vraag bleef echter onbeantwoord dus ik mailde terug dat ik toch graag wat meer uitleg wilde. Het is bij de NOS immers geen regel dat men zake verwijdert. En gezien het controversiële karakter van het interview deed dit toch wel de wenkbrauwen fronsen.

Het duurde even voor uitsluitsel volgde. Zoals vaker was het antwoord niet zo spannend als misschien gedacht en stiekem gehoopt. Geen slap excuus, geen arrogant afwimpelen maar een voor de hand liggende logische verklaring.

Een redacteur had een foutje gemaakt en per ongeluk twee video’s, vermoedelijk de lange als de korte versie van het interview, dezelfde naam gegeven. Met als gevolg dat een van de twee, en helaas was dat nou net de langere versie, door de achterliggende software niet meer gevonden werd.

Geen censuur dus maar een foutje. Men had het interview hernoemd en weer online gezet. Ik werd bedankt voor de melding. ( http://nos.nl/video/220602-rosenthal-stuurt-vliegtuig-naar-tripoli.html )

Nu klaag ik vaak over de NOS, maar kan niet anders zeggen, dit heeft men heel netjes afgehandeld en opgelost. Toch ook een beetje jammer, want ik had dit stuk al bijna klaar.

Thuiskweek tegen het geboefte

Onlangs opende de overheid een offensief tegen de georganiseerde criminaliteit. Het blijkt in de praktijk vooral om een klopjacht op wietkwekers te gaan. De teelt van cannabis zou steeds meer in handen van de georganiseerde misdaad zijn. Zoals vaker overdrijft men maar toch heeft men een punt. De types die zich er mee bezighouden zijn vaak eerder in te delen in de categorie zware jongen dan die van geëngageerd hippie. Dat men deze tendens met lede ogen aanziet, is begrijpelijk.

De manier waarop de overheid het probleem bestrijdt is dat echter niet. Deze is vooral contraproductief. In haar blinde jacht op kwekers maakt de overheid namelijk geen enkel onderscheid. Of je nou 20 of 2000 planten hebt staan, de gevolgen zijn rigoureus. Wie gepakt wordt is vaak zijn huis, kan torenhoge boetes en aanslagen tegemoet zien en steeds vaker dreigt zelfs de bak.

Daar het vooral de kleine kwekers zijn die gepakt worden, lijkt de overheid haar doel voorbij te schieten. De consequenties zijn zo ingrijpend dat je haast wel een gewetenloze crimineel moet zijn wil je nog het risico nemen een paar plantjes op te kweken. Een andere aanpak lijkt dan ook logischer.

Waarom neemt de overheid het heft niet echt in handen en trekt ze de wietteelt uit de criminele sfeer juist door deze te faciliteren? Niet via gemeentelijke of nationale kwekerijen maar door het bevorderen van kleinschalige thuiskweek afgestemd op de behoefte van een bepaalde buurt.

Het is een koud kunstje om via de bestaande coffeeshops in beeld te brengen wat de behoefte in bepaalde buurten is. Op die basis zou men lokaal bijvoorbeeld mensen met een uitkering die daar voor voelen, een voorstel kunnen doen om voortaan via cannabisteelt in een inkomen te voorzien.

Omwille van de veiligheid hoeft me het niet te laten. Bij goede aanleg is een kweekhok niet onveiliger dan een terrarium. Een gemeente zou via voorschriften voorwaarden aan installatie en gebruik kunnen stellen en het geïnstalleerde na aanleg door deskundigen laten controleren. Zo hoeft niemand overlast te vrezen.

Er is ook niet veel nodig om een redelijk inkomen te halen uit wietteelt. Een ruime kast, twee lampen en een beetje weten wat je doet en je houdt er al gauw meer aan over dan de bijstand maandelijks uitkeert.

Een ander voordeel van zo’n buurtgebonden systeem is dat de afzet kan worden afgestemd op de vraag en dat via overleg tussen kweker, coffeeshop en gemeente maatstaven aan de kwaliteit gesteld kunnen worden. Veel gebruikers zullen het toejuichen, voortaan weer te kunnen genieten van met biologische middelen op aarde gekweekte planten in plaats van de, onder andere dankzij het gebruik van de meest agressieve chemische goedjes, opgefokte hydrowiet die deze dagen de schappen vult.

Voor de overheid biedt het het ook enkel voordelen. De zo overbelaste politie krijgt meer tijd voor het bestrijden van echte criminaliteit in plaats van deze te verdoen aan de jacht op kleine kwekers en men bespaart op uitkeringsgelden. In een klein dorp misschien geen vetpot maar in een stad als Amsterdam moet deze nieuw gecreëerde arbeidsmarkt toch al snel een paar honderd banen opleveren.

Door als gemeente de wietkweek in handen te geven van kleine thuiskwekers die met goedgekeurde spullen een kwaliteitsproduct kweken dat direct wordt geleverd aan de lokale coffeeshop, hou je mensen uit een uitkering, de kwaliteit onder controle en, voor de overheid naar eigen zeggen het belangrijkst, de criminaliteit buiten de deur.

–
NB: dit artikel werd eerder gepubliceerd op deJaap.nl

De gekte rond Geert

De kans dat het in de zaak tegen Wilders tot een veroordeling komt is miniem. Maar mocht die er toch komen, volgt vast beroep tot de hoogste rechters. Ben benieuwd of dat ook allemaal live op tv komt? Zo niet, komt de vraag op waar de huidige show dan voor dient?

Deze zaak zal immers op geen enkele manier maatgevend zijn. Niet voor de Wilders zelf en niet voor de vrijheid van meningsuiting. Haast geen hond, noch politiek noch maatschappij noch OM, hoopt sowieso op een veroordeling. Ironisch genoeg lijkt de zaak, zeker gezien de timing, dus vooral het electoraal gewin van Geert te dienen.

Die melkt het proces dan ook volledig uit. Z’n goed recht maar wel wat cynisch daar juist de PVV asielzoekers, vechtend voor lijfsbehoud, het uitmelken van juridische procedures immer verwijt.

Wilders en zijn advocaat grijpen deze rechtszaak niet aan om te strijden voor de vrijheid van meningsuiting door principieel stelling te nemen maar grijpen alle rechtsmiddelen aan om de rechters tot vrijspraak te nopen. Als gezegd, hun goed recht, maar daarmee verwordt de zaak vooral tot een privé kwestie voor de verdachte politicus Wilders en geen politiek proces zoals Geert, en sommige rechtsgeleerden, ons wil doen geloven. Een vrijspraak op grond van een onontvankelijk verklaring of wegens procedurefouten, ook al iets waar de PVV normaal grote moeite mee heeft, zou immers politiek of maatschappelijk geen verdere betekenis hebben.

De aandacht voor dit proces is daarmee nogal overdreven. Deze lijkt vooral gebaseerd op het feit dat Wilders een prominent politicus is en niet op het belang van de zaak zelf. Dat strekt zich, mede dankzij de gekozen lijn van verdediging, vooralsnog niet veel verder dan een privébelang. Een veroordeling en de instandhouding daarvan in hoger(e) beroep(en) zou dat veranderen maar dat is vooralsnog niet aan de orde.

Van mij en de meesten in dit land had dit proces niet gehoeven, sterker, liever niet. Maar datzelfde geldt voor de media aandacht. Live verslag ervan is dan ook net zo ongewenst en onzinnig als de zaak zelf. Het hopen is dus op een snelle vrijspraak en een spoedig einde aan deze gekte rond Geert.

Another view on history..

Lees dit artikel op / Read his article on www.sagcan.net (english)

Egypte Solidariteits Demo (SP) – Foto’s

 

 

 

 

(click picture to acces Flickr for more.. )

Egypte Solidariteits Demonstratie (SP)

Speech van SP-Kamerlid VBommel tijdens de demonstratie in solidariteit met de revolutie in Egypte, de opstand in de Arabische wereld en de helden op Tahrir Square in het bijzonder.

De Dam Amsterdam, 05.02.2011

(waar ik @OldTrot mocht ontmoeten, mijn eerste real live sociaal media contact.. ; )